Kruipruimte isoleren met chips: de nadelen
Het isoleren van de kruipruimte heeft een aantal voordelen, maar het is ook goed om de nadelen te overwegen.
Het isoleren van de kruipruimte met isolatiechips heeft 6 belangrijke nadelen.
- isolatierendement relatief laag
- ongedierte blijft in kruipruimte
- kruipruimte moet hoog genoeg zijn
- lastig om egale laag te krijgen
- moeilijk in en om hoeken aan te brengen
- onderkant vloer niet geïsoleerd
Een korte toelichting per onderdeel.
Isolatierendement relatief laag
Isolatiechips heeft niet de hoogste isolatiewaarde. Er zijn betere materialen zoals minerale wol, PUR en PIR die een hogere isolatiewaarde hebben. Zoekt u isolatiemateriaal om de kruipruimte optimaal te isoleren, dan is chips niet de beste keuze.
Ongedierte blijft in de kruipruimte
Een kruipruimte is een prima plaats voor ongedierte om te overleven. De vochtige, donkere ruimte vormt een mooie schuilplaats voor ratten, muizen, spinnen maar ook zilvervisjes en muggen gedijen er goed. Bij een natte of vochtige kruipruimte waarin chips als bodemisolatie is aangebracht, verdwijnt het vocht nooit helemaal. Goede ventilatie kan dit wel voor een deel verbeteren. Als u helemaal geen ongedierte meer in de kruipruimte wilt, kunt u beter een alternatief kiezen, zoals schuimbeton.
Kruipruimte moet hoog genoeg zijn
Voor een acceptabele isolatiewaarde met chips, is een laag van minimaal 30 cm vereist. Om de isolatiechips goed te kunnen verwerken, is een hoogte van 40 tot 50 cm nodig in de kruipruimte. Lang niet alle woningen hebben zoveel vrije ruimte in de kruipruimte en zijn daardoor minder geschikt voor isolatiechips.
Lastig om een egale laag te krijgen
Isolatiechips is licht van gewicht en vraagt weinig mankracht bij het verplaatsen. Maar omdat het zo licht en luchtig is, blijft het ook gemakkelijk op een hoop liggen. Als de bodem niet met een egale laag chips is bedekt, of zelfs bepaalde delen helemaal niet bedekt worden, kan waterdamp condenseren tegen de onderkant van de vloer. Het effect van de bodemisolatie gaat dan verloren.
Moeilijk in en om hoeken aan te brengen
Isolatiechips kan niet uit zichzelf om een hoekje kruipen – in tegenstelling tot bijvoorbeeld schuimbeton dat zelfnivellerend is. Hierdoor kan het nodig zijn om meerdere openingen in de vloer te maken om de isolatiechips overal aan te kunnen brengen.
Onderkant vloer niet geïsoleerd
Isolatiechips wordt op de bodem van de kruipruimte aangebracht. Daarmee valt chips in de categorie bodemisolatie. Dat betekent dat koude en vocht die optrekken uit de bodem van de kruipruimte, zoveel mogelijk tegen worden gehouden. De onderkant van de vloer is daarmee niet afgeschermd van de kou die in de kruipruimte aanwezig blijft. Kruipruimte isolatie gebaseerd op bodemisolatie door chips heeft daarmee minder invloed op het leefcomfort in de woning dan vloerisolatie.
Kiest u er ondanks de nadelen toch voor om isolatiechips toe te passen in de kruipruimte, dan adviseren wij u om het niet zelf te doen. Het handmatig aanbrengen van de gewenste laag chips is een lastig en tijdrovend werk. U moet dan zelf de kruipruimte in om de chips te verspreiden over de gehele bodemoppervlakte van de kruipruimte. Als u de klus uitbesteedt aan de vakman, dan zal deze de chips in de kruipruimte blazen met een zogenoemde blaaswagen. Met een slang wordt de chips de kruipruimte in geblazen en verdeeld waarbij ook lastige hoeken bereikt worden. Met een blaaswagen is de klus in één dag te klaren.
Kruipruimte isoleren door schuimbeton
Wilt u de kruipruimte isoleren, dan is schuimbeton een goede keus. Met schuimbeton is de kruipruimte geisoleerd. U heeft niet de nadelen dat isoleren met chips met zich mee brengt.
